Kolumbia
Kolumbia Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn – zespół biorący udział w imieniu Kolumbii w zawodach piłkarskich. Sześciokrotnie startował w finałach mistrzostw świata (1962, 1990, 1994, 1998, 2014, 2018), ale tylko trzy razy – w 1990, 2014 oraz 2018 – przeszedł do drugiej rundy. We Włoszech Kolumbia, mimo iż wyprzedziła w grupie jedynie Zjednoczone Emiraty Arabskie, to z trzeciego miejsca awansowała do 1/8 finałów, w której to fazie jednak, po błędach bramkarza René Higuity, przegrała 1:2 z Kamerunem. W Brazylii zaś Kolumbijczycy zajęli pierwsze miejsce w grupie z kompletem dziewięciu punktów po zwycięstwach kolejno z Grecją 3:0, Wybrzeżem Kości Słoniowej 2:1, oraz Japonią 4:1. W 1/8 finału spotkali się z Urugwajem z którym wygrali 2:0. W ćwierćfinale los skojarzył ich z gospodarzem mistrzostw Brazylią z którą przegrali 1:2 i odpadli z turnieju. Ostatni raz Kolumbijczycy grali na światowym czempionacie w 2018. Z kolei szesnaście lat wcześniej, na turnieju we Francji w 1998 grupowe zwycięstwo nad Tunezją 1:0 okazało się nie wystarczające do awansu do dalszych rozgrywek (wcześniej przegrali z Rumunią 0:1 i Anglią 0:2).
Kolumbia awansowała również do Mistrzostw Świata 2018 w Rosji. Na tym turnieju zagrała ona w grupie H razem z Japonią, Polską, oraz Senegalem. Po niespodziewanej porażce 1:2 z Japończykami w pierwszym meczu przyszły dwa zwycięstwa (3:0 z Polakami oraz 1:0 z Senegalczykami). Pozwoliło to Kolumbijczykom zająć pierwsze miejsce w grupie i z sześcioma punktami na koncie awansować do 1/8 finału. W tej fazie mistrzostw rywalem Los Cafeteros była reprezentacja Anglii. Kolumbijczycy przegrali jednak ten mecz po rzutach karnych stosunkiem 3:4 i odpadli z turnieju.
Z zupełnie innych powodów Kolumbijczycy na długo zapamiętają swój udział na Mistrzostwach Świata 1994. Po dwóch porażkach i jednym zwycięstwie reprezentacja musiała żegnać się z turniejem już po rundzie grupowej. W ostatnim, decydującym o ewentualnym awansie meczu (ze Stanami Zjednoczonymi) samobójczą bramkę strzelił obrońca Andrés Escobar, a Kolumbia przegrała 1:2. Po powrocie do kraju fanatyczny kibic zastrzelił wychodzącego z restauracji 27-letniego Escobara. Morderca – Humberto Muñoz Castro – został skazany na dwadzieścia sześć lat pozbawienia wolności. Porwania i zabójstwa piłkarzy do dziś w Kolumbii, zdarzają się bardzo często. W połowie lat 90. także kilku zawodników grających w kadrze narodowej miało do czynienia z wymiarem sprawiedliwości – bramkarz René Higuita został w 1993 aresztowany za udział w porwaniu córki barona narkotykowego, Faustino Asprillę we wrześniu 1995 skazano na rok pozbawienia wolności za nielegalne posiadanie broni, a miesiąc później w bagażu innego reprezentanta Wilsona Péreza znaleziono kokainę.
Regularne w latach 90. występy na mistrzostwach świata oraz niezłe wyniki w rozgrywkach o Copa América związane są z postacią charyzmatycznego selekcjonera Francisco „Pacho” Maturany. Był trenerem kadry w czasie Mistrzostw Świata 1990 i 1994, a w 1998 reprezentację prowadził jego dawny asystent Hernán Darío Gómez. Ukoronowaniem jego pracy z drużyną narodową był pierwszy w historii triumf Kolumbii w mistrzostwach Ameryki Południowej, wywalczony na własnym boisku w 2001. Dzięki temu zwycięstwu dwa lata później Kolumbijczycy wzięli udział w rozgrywkach o Puchar Konfederacji. Zajęli w nich czwarte miejsce po porażce w meczu o trzecie miejsce z Turcją 1:2
Dzisiejsza reprezentacja to drużyna złożona z młodych i perspektywicznych zawodników jak Falcao, James Rodriguez, Jackson Martinez, Pablo Armero, a także doświadczonych Mario Yepes, Freddy Guarin czy Camilo Zuniga. Z nimi w składzie Kolumbia awansowała do czołówki (5. miejsce w grudniu 2012) rankingu FIFA pod koniec 2012. Wyprzedziła takie reprezentacje jak Anglia, Brazylia, Holandia czy Portugalia, zaś reprezentacja w eliminacjach do Mundialu 2014 grała bardzo dobrze, zajmując w południowoamerykańskich eliminacjach drugie miejsce i po raz pierwszy od 1998 uzyskując kwalifikację na mistrzostwa świata.
Kolumbia w 2012 zdobyła najwięcej punktów w rankingu FIFA.
Źródło: Wikipedia.org
Mecze towarzyskie
Nowa Zelandia
Australia
C. Vargas 7.0
Á. Montero 0.0
D. Machado 6.3
C. Cuesta 7.1
S. Arias 6.6
J. Lucumí 7.0
J. Mojica 6.9
D. Muñoz 7.1
D. Sánchez 7.2
M. Uribe 6.8
J. Carrascal 7.0
J. Arias 7.2
K. Castaño 6.6
R. Rios 6.9
J. Lerma 7.1
J. Quintero 7.0
Y. Asprilla 6.3
M. Borja 6.8
J. Córdoba 7.0
L. Sinisterra 6.9
J. Durán 6.4
L. Díaz 7.0
R. Borré 6.9
Ben Shelton
Felix Auger-Aliassime

Tunezja
Mauretania
Rosja
Peru
Olympiakos
Żalgiris Kowno

Jannik Sinner
Alexander Zverev
Tajlandia
Singapur
Taylor Fritz
Alex de Minaur
Macedonia
Łotwa
Litwa
Izrael
Crvena zvezda
Monaco
Dziki Warszawa
Szczecin
Real Madryt
Panathinaikos
Mołdawia
Włochy
Anglia
Serbia
Francja
Ukraina
Japonia
Ghana
Korea Południowa
Boliwia
Angola
Argentyna
Dubaj
Warnemunde
Herrsching
Śląsk Wrocław
Legia
Chorwacja
Wyspy Owcze
Luksemburg
Niemcy
Polska
Holandia
Francja Ligue 1
Włochy Serie A
PKO BP Ekstraklasa
Hiszpania La Liga
Niemcy Bundesliga 







