Kolumbia
Kolumbia Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn – zespół biorący udział w imieniu Kolumbii w zawodach piłkarskich. Sześciokrotnie startował w finałach mistrzostw świata (1962, 1990, 1994, 1998, 2014, 2018), ale tylko trzy razy – w 1990, 2014 oraz 2018 – przeszedł do drugiej rundy. We Włoszech Kolumbia, mimo iż wyprzedziła w grupie jedynie Zjednoczone Emiraty Arabskie, to z trzeciego miejsca awansowała do 1/8 finałów, w której to fazie jednak, po błędach bramkarza René Higuity, przegrała 1:2 z Kamerunem. W Brazylii zaś Kolumbijczycy zajęli pierwsze miejsce w grupie z kompletem dziewięciu punktów po zwycięstwach kolejno z Grecją 3:0, Wybrzeżem Kości Słoniowej 2:1, oraz Japonią 4:1. W 1/8 finału spotkali się z Urugwajem z którym wygrali 2:0. W ćwierćfinale los skojarzył ich z gospodarzem mistrzostw Brazylią z którą przegrali 1:2 i odpadli z turnieju. Ostatni raz Kolumbijczycy grali na światowym czempionacie w 2018. Z kolei szesnaście lat wcześniej, na turnieju we Francji w 1998 grupowe zwycięstwo nad Tunezją 1:0 okazało się nie wystarczające do awansu do dalszych rozgrywek (wcześniej przegrali z Rumunią 0:1 i Anglią 0:2).
Kolumbia awansowała również do Mistrzostw Świata 2018 w Rosji. Na tym turnieju zagrała ona w grupie H razem z Japonią, Polską, oraz Senegalem. Po niespodziewanej porażce 1:2 z Japończykami w pierwszym meczu przyszły dwa zwycięstwa (3:0 z Polakami oraz 1:0 z Senegalczykami). Pozwoliło to Kolumbijczykom zająć pierwsze miejsce w grupie i z sześcioma punktami na koncie awansować do 1/8 finału. W tej fazie mistrzostw rywalem Los Cafeteros była reprezentacja Anglii. Kolumbijczycy przegrali jednak ten mecz po rzutach karnych stosunkiem 3:4 i odpadli z turnieju.
Z zupełnie innych powodów Kolumbijczycy na długo zapamiętają swój udział na Mistrzostwach Świata 1994. Po dwóch porażkach i jednym zwycięstwie reprezentacja musiała żegnać się z turniejem już po rundzie grupowej. W ostatnim, decydującym o ewentualnym awansie meczu (ze Stanami Zjednoczonymi) samobójczą bramkę strzelił obrońca Andrés Escobar, a Kolumbia przegrała 1:2. Po powrocie do kraju fanatyczny kibic zastrzelił wychodzącego z restauracji 27-letniego Escobara. Morderca – Humberto Muñoz Castro – został skazany na dwadzieścia sześć lat pozbawienia wolności. Porwania i zabójstwa piłkarzy do dziś w Kolumbii, zdarzają się bardzo często. W połowie lat 90. także kilku zawodników grających w kadrze narodowej miało do czynienia z wymiarem sprawiedliwości – bramkarz René Higuita został w 1993 aresztowany za udział w porwaniu córki barona narkotykowego, Faustino Asprillę we wrześniu 1995 skazano na rok pozbawienia wolności za nielegalne posiadanie broni, a miesiąc później w bagażu innego reprezentanta Wilsona Péreza znaleziono kokainę.
Regularne w latach 90. występy na mistrzostwach świata oraz niezłe wyniki w rozgrywkach o Copa América związane są z postacią charyzmatycznego selekcjonera Francisco „Pacho” Maturany. Był trenerem kadry w czasie Mistrzostw Świata 1990 i 1994, a w 1998 reprezentację prowadził jego dawny asystent Hernán Darío Gómez. Ukoronowaniem jego pracy z drużyną narodową był pierwszy w historii triumf Kolumbii w mistrzostwach Ameryki Południowej, wywalczony na własnym boisku w 2001. Dzięki temu zwycięstwu dwa lata później Kolumbijczycy wzięli udział w rozgrywkach o Puchar Konfederacji. Zajęli w nich czwarte miejsce po porażce w meczu o trzecie miejsce z Turcją 1:2
Dzisiejsza reprezentacja to drużyna złożona z młodych i perspektywicznych zawodników jak Falcao, James Rodriguez, Jackson Martinez, Pablo Armero, a także doświadczonych Mario Yepes, Freddy Guarin czy Camilo Zuniga. Z nimi w składzie Kolumbia awansowała do czołówki (5. miejsce w grudniu 2012) rankingu FIFA pod koniec 2012. Wyprzedziła takie reprezentacje jak Anglia, Brazylia, Holandia czy Portugalia, zaś reprezentacja w eliminacjach do Mundialu 2014 grała bardzo dobrze, zajmując w południowoamerykańskich eliminacjach drugie miejsce i po raz pierwszy od 1998 uzyskując kwalifikację na mistrzostwa świata.
Kolumbia w 2012 zdobyła najwięcej punktów w rankingu FIFA.
Źródło: Wikipedia.org
D. Ospina 7.4
C. Vargas 7.1
K. Mier 0.0
Á. Montero 7.2
J. Lucumí 7.2
Santiago Arias 7.4
Y. Mosquera 6.4
Á. Angulo 7.5
W. Ditta 7.4
Y. Mina 6.9
J. Mojica 7.2
D. Muñoz 6.9
C. Cuesta 7.1
D. Sánchez 6.8
A. Román 6.4
K. Castaño 6.4
R. Rios 6.7
L. Díaz 7.4
J. Carrascal 6.7
J. Rodríguez 8.2
J. Arias 6.6
G. Puerta 7.2
J. Portilla 6.9
J. Lerma 6.7
J. Quintero 7.0
J. Campaz 6.5
Y. Asprilla 6.9
J. Córdoba 6.5
L. Suárez 6.8
C. Hernández 6.6
Johan Carbonero 7.3
Rafael Borré 6.4
K. Serna 6.7
A. Gómez 0.0
Pogoń Grod. Mazowiecki
Śląsk Wrocław

Górnik Zabrze
Wisła Płock

Nice
Marsylia
Valencia
Crvena zvezda

Burnley
Chelsea
Borussia Dortmund
VfB Stuttgart
Bayern Monachium
SC Freiburg
Union St. Gilloise
Cercle Brugge
FC Barcelona
Athletic Bilbao
NAC Breda
PSV Eindhoven
Lens
Strasburg
Newcastle
Manchester City
Club Brugge
Charleroi
PSG
LE Havre
Heerenveen
AZ Alkmaar
Goztepe
Kocaelispor
Feyenoord
NEC Nijmegen
Besiktas
Samsunspor
Cremonese
AS Roma
RB Lipsk
Werder Brema
Arsenal
Tottenham
RAAL La Louvière
Anderlecht
Inter
AC Milan
Elche
Real Madryt
Cracovia









