MŚ: USA na drodze po złoto! Mistrzostwa Świata - Zwycięzcą

Moim zdaniem podopieczni Johna Speraw grają zdecydowanie najlepszą siatkówkę podczas włosko-bułgarskiej imprezy, o czym świadczy nie tylko ich bilans meczów czy też statystyki indywidualne poszczególnych graczy. To po prostu widać, słychać i czuć. Widać ich potęgę fizyczną i niesamowite przygotowanie motoryczne. Skaczą jak po soku z gumijagód. Po prostu na tle pozostałych ekip wyglądają jakby jako jedyni trafili w punkt z formą na mistrzostwa świata.

Za nimi już dziewięć potyczek i wszystkie wygrali, jako jedyni w stawce. Nie wszystkie bez problemu, bo męczyli się m.in. z Serbią (3:2) czy nawet Australią (3:2), ale im dalej w las, tym ich gra wyglądała lepiej, o czym nie dalej niż w czwartek dość brutalnie przekonali się Rosjanie, którzy zostali wyrzuceni przez nich za burtę i to w trzech partiach. Z gry "Jankesów" bije jakiś niebywały spokój i przekonanie o własnych umiejętnościach, które pozwalają im zacięte końcówki rozstrzygać na swoją korzyć. Pełen, amerykański luz.

Patrząc na to jakie ekipy pozostały w turnieju, wydaje mi się, że to właśnie reprezentacja USA jest faworytem i to dość zdecydowanym. W półfinale przyjdzie im się zmierzyć najprawdopodobniej z Serbami, których mają już na rozkładzie i których gra jednak mocno faluje. Perfekcyjne mecze przeplatają z dużo słabszymi. Mają też problemy w ataku z lewego skrzydła, a ich atakujący bywa nader często jeźdźcem bez głowy.  Brazylia i Polska również mają masę mankamentów, a tym największym jest brak mocy na lewym skrzydle, co jest jednak kluczem do osiągania sukcesów we współczesnej siatkówce.

Drużyna narodowa Stanów Zjednoczonych, na Mistrzostwach Świata we Włoszech i w Bułgarii, jako jedyna jawi mi się jako zespół praktycznie kompletny. Największe wrażenie robią naturalnie skrzydła. Raz jeszcze przypomnę, że Anderson, Sander i Russell otwierają klasyfikację najskuteczniejszych zawodników w turnieju. Wszyscy mogą pochwalić się skutecznością na poziomie 56%+. Sytuacja bez precedensu. Dodajmy do tego zdecydowanie najlepszego rozgrywającego (nie tylko w statystyka), bardzo solidną zagrywkę i świetnie ułożoną grę na linii blok-obrona. Pewnym mankamentem jest spora liczba błędów własnych w zagrywce, ale jest to powiązane z podejmowanym ryzykiem.

Reasumując, w sporcie na tym najwyższym poziomie, zwłaszcza na etapie rywalizacji w strefie medalowej wielkich imprez, wszystko może się zdarzyć, ale przyszłości przewidzieć nie jesteśmy w stanie. Analizować można tylko to, co już się wydarzyło. Z tej analizy niezbicie wynika, że jak do tej pory Amerykanie górują nad resztą stawki i jeśli utrzymują ten poziom, to powinni być nie do zatrzymania, a co za tym idzie, zdobyć złoty medal. 

Szanse tej propozycji, bardzo ostrożnie, oceniam na jakieś 55%, co przy kursach @2,50+ daje nam naprawdę duże value.